เนื้อเพลง ทางตัน โดย ปอน นิพนธ์ จิตกล้า

บ้านนี้เมืองนี้มีคนจับจอง
เขาเป็นเจ้าของกันหมดแล้ว
กูเป็นใครที่ไม่รู้ ไปอยู่ที่ไหนมา

ไม่รู้ไม่สน ไอ้คนจนๆ พวกมึงมันตัวปัญหา
เรียกร้องแต่ความเป็นธรรม
ไม่มีปัญญาลุกขึ้นมาฝ่าฟัน

โอ๊ย จะทำมาหากินยังไงกันครับนาย
โอ๊ย พวกมึงสบายกันสิถึงมองไม่เคยเห็น

เช้า กูต้องทำงานแทบตายเพื่อได้แค่มื้อเย็น
โถ สิ่งที่กูเป็นสายตามึงมองแค่สำออย

เป็นได้แค่เพียงปลาน้อยในบึงใหญ่
คอย สักวันจะโดนขยำไปตอนไหน
มีปากก็ไม่มีแม้สิทธิ์พูดความจริงออกไป
ทำไมกูก็ไม่รู้

ไม่เคยมองเห็นความสำคัญของคนอย่างเรา
วันๆ ก็เอาแต่นิ่งอุดรูหู
พวกคนใหญ่คนโตไปอยู่ไหน ทำไมไม่เคยอยู่
ในวันที่คนตัวเล็กๆ ถึงทางตัน จะหันไปพึ่งใคร

ชีวิตน้อยๆ ของคนบนพื้น
เขาคงไม่คืนความสุขมา
ถ้าคิดทำตัวมีปัญหา ก็เด้งกันทั้งบาง

พูดล้านทำร้อยใครคิดจะขัด
ต้องโดนปล่อยวัดทิ้งตัดหาง
ได้ยินบ้างไหมเสียงครวญและคราง
ของคนข้างล่างที่บอบช้ำ

โอ๊ย จะทำมาหากินยังไงกันครับนาย
โอ๊ย พวกมึงสบายกันสิถึงมองไม่เคยเห็น

เช้า กูต้องทำงานแทบตายเพื่อได้แค่มื้อเย็น
โถ สิ่งที่กูเป็นสายตามึงมองแค่สำออย

เป็นได้แค่เพียงปลาน้อยในบึงใหญ่
คอย สักวันจะโดนขยำไปตอนไหน
มีปากก็ไม่มีแม้สิทธิ์พูดความจริงออกไป
ทำไมกูก็ไม่รู้

ไม่เคยมองเห็นความสำคัญของคนอย่างเรา
วันๆ ก็เอาแต่นิ่งอุดรูหู
พวกคนใหญ่คนโตไปอยู่ไหน ทำไมไม่เคยอยู่
ในวันที่คนตัวเล็กๆ ถึงทางตัน จะหันไปพึ่งใคร

เป็นได้แค่เพียงปลาน้อยในบึงใหญ่
คอย สักวันจะโดนขยำไปตอนไหน
มีปากก็ไม่มีแม้สิทธิ์พูดความจริงออกไป
ทำไมกูก็ไม่รู้

ไม่เคยมองเห็นความสำคัญของคนอย่างเรา
วันๆ ก็เอาแต่นิ่งอุดรูหู
พวกคนใหญ่คนโตไปอยู่ไหน ทำไมไม่เคยอยู่
ในวันที่คนตัวเล็กๆ ถึงทางตัน

เป็นได้แค่เพียงปลาน้อยในบึงใหญ่
คอย สักวันจะโดนขยำไปตอนไหน
มีปากก็ไม่มีแม้สิทธิ์พูดความจริงออกไป
ทำไมกูก็ไม่รู้

ไม่เคยมองเห็นความสำคัญของคนอย่างเรา
วันๆ ก็เอาแต่นิ่งอุดรูหู
พวกคนใหญ่คนโตไปอยู่ไหน ทำไมไม่เคยอยู่
ในวันที่คนตัวเล็กๆ ถึงทางตัน จะหันไปพึ่งใคร